Edi Rama fitoi përsëri. Në të vërtetë, pak veta në Shqipëri prisnin një rezultat të ndryshëm, duke pasur parasysh dobësinë dhe fragmentarizimin e opozitës. Por diferenca e fitores shkoi përtej qëllimit që vetë Rama donte të arrinte. Kryeministri synonte të fitonte 80 nga 140 vendet në parlament. Ai fitoi më shumë dhe tani ka numër të mjaftueshëm për të qeverisur pa vështirësi dhe kufizime të veçanta.
Kjo rrit peshën e përgjegjësive që rëndojnë mbi supet e tij. Të cilat nuk janë të gjera vetëm për shkak të strukturës fizike imponuese të udhëheqësit socialist. Rama ka qenë në gjendje të përballojë këto 12 vjet qeverisje, pasi ka qenë kryetar bashkie i Tiranës për 11 vjet, duke e transformuar rrënjësisht kryeqytetin në një metropol ndërkombëtar.
Por tani ai përballet me sfidën më të rëndësishme: të përfundojë një proces modernizimi të vendit të tij për ta futur plotësisht republikën e shqiponjave në kontekstin evropian dhe perëndimor.
Gjatë 15 viteve të fundit, Shqipëria ka bërë hapa të mëdhenj në bërjen që njerëzit të harrojnë të kaluarën tragjike të diktaturës shumë të gjatë të Henry Hoxhës dhe luftës civile që pasoi, e cila u pasua nga vite konfuzioni dhe pasigurie gjatë të cilave dobësia e institucioneve i la vendin organizatave kriminale dhe përhapjes së korrupsionit.
Por gjërat po ndryshojnë. Që nga viti 2019, ka qenë në funksion një zyrë e posaçme prokuroriale kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar, SPAK, e cila punon në bashkëpunim me institucione të tjera gjyqësore dhe policore evropiane dhe amerikane. SPAK ka një marrëdhënie të veçantë me Prokurorinë Italiane Antimafia dhe Antiterrorizëm dhe me Drejtorinë e Hetimit Antimafia.
Shqipëria po rinovon legjislacionin e saj për ta harmonizuar gradualisht atë me atë evropian. Ajo tërheq shumë investitorë që i japin oksigjen financiar një ekonomie që sot është më dinamikja në zonën e Ballkanit Perëndimor. E bashkuar fort në NATO që nga viti 2009, Tirana është një aleat i besueshëm që luan një rol të rëndësishëm në sigurinë e Adriatikut në veçanti.
Rama nuk mund të ndalet, në fakt ai duhet të japë një shtysë vendimtare për ta bërë Shqipërinë të bëjë atë hap në cilësi që plotëson punën e bërë deri më tani.
Dhe kjo do të thotë të përqendrohesh te cilësia dhe jo vetëm te sasia. Cilësia në shërbime, në kujdesin shëndetësor, në infrastrukturë, në turizëm, e cila nuk mund të jetë e vetmja forcë lëvizëse e zhvillimit të Shqipërisë. Rama duhet të hedhë dritë mbi bumin e ndërtimit për të parandaluar që ai të shndërrohet në një flluskë spekulative të rrezikshme që mund të shpërthejë dhe të shkatërrojë ndërtimin e një ekonomie moderne të tregut.
Rama është një socialist pragmatik dhe duhet të adresojë çështjen e një shpërndarjeje më të mirë të pasurisë: pabarazitë sociale po zgjerohen. Por problemi më urgjent me të cilin duhet të përballet Kryeministri është frenimi i ikjes së të rinjve nga Shqipëria, një hemorragji energjie jetësore që shkon jashtë vendit sepse pagat këtu janë të ulëta dhe sepse nuk ka perspektivë për politika zhvillimi. Ndoshta Shqipëria ka nevojë për një politikë industriale që përqendrohet jo vetëm në turizëm dhe ndërtim, por edhe në vendbanimet industriale të lidhura me sektorin e energjisë dhe bujqësinë. Dhe pastaj nevojitet shumë trajnim për të ruajtur dhe rritur kapitalin shoqëror të përfaqësuar nga të rinjtë.
Shkurt, Rama do të ketë shumë për të bërë në 4 vitet e ardhshme. Dhe ai do të duhet të marrë parasysh kritikat që vijnë nga forcat e tjera politike. Partitë që humbën zgjedhjet do të kenë gjithashtu shumë për të bërë, veçanërisht Partia Demokratike, e cila duhet të heqë qafe njëherë e mirë figurën e rëndë të Sali Berishës dhe të përqendrohet në një klasë të re sunduese.
I urojmë Shqipërisë gjithë të mirat për një të ardhme me përkushtim dhe prosperitet të madh.
Italian 
Albanian 
English