Aleanca Atlantike është në gjendje të shkëlqyer shëndetësore, por ka komunikim të tmerrshëm.
Vlerat e saj, rëndësia e saj për stabilizimin e ekuilibrit botëror shpërfillen gjerësisht dhe imazhi i NATO-s është shpesh e kundërta e asaj që duhet të jetë.
E krijuar si një aleancë mbrojtëse, ajo perceptohet si një entitet agresiv.
Ai përshkruhet si një lloj supershteti me synime ekspansioniste ndërsa NATO është thjesht një shoqatë në të cilën vendet që duan kërkojnë të bashkohen pa presion dhe pa asnjë kusht.
Gjuha e përdorur për të përshkruar rritjen e NATO-s është mashtruese. Thuhet se NATO është zgjeruar në Lindje Nuk ka shtrirje territoriale të Aleancës, por anëtarësim të thjeshtë të vendeve që bashkohen me të tjerët për t'u ndjerë më të sigurt dhe për të shmangur rrezikun e pushtimit të territoreve të tyre nga regjimet agresive.
12 vendet që krijuan NATO-n 75 vjet më parë nuk donin të sulmonin askënd, por vetëm të mbronin demokracitë evropiane dhe të Amerikës së Veriut nga kërcënimet konkrete të imperializmit sovjetik.
Gjatë Luftës së Ftohtë, NATO ishte mburoja që mbrojti Evropën Perëndimore nga kërcënimet e vazhdueshme sovjetike, duke kulmuar me vendosjen e raketave SS20 me koka të shumta bërthamore të drejtuara drejt kryeqyteteve evropiane në 1976.
Reagimi vendimtar i NATO-s me 572 raketa Pershing 2 dhe raketa lundrimi e pengoi Kremlinin të bënte gjeste marrëzi.
Pas përfundimit të Luftës së Ftohtë, NATO mirëpriti vendet që ishin çliruar nga zgjedha e Moskës. Para pushtimit rus të Ukrainës, Aleanca konsiderohej pa perspektivë dhe në një gjendje “vdekjeje truri”, sipas shprehjes së ashpër të përdorur nga Macron.
Politika agresive e Putinit e bindi Finlandën dhe Suedinë të bashkohen.
NATO ka hyrë në një fazë të re të jetës së saj të gjatë. Tani duhet të bëjë një kërcim cilësor, veçanërisht në perspektivën e një mosangazhimi të mundshëm të Shteteve të Bashkuara, nëse Trump do të kthehej fatkeqësisht në Shtëpinë e Bardhë.
NATO duhet të jetë më eurocentrike dhe duhet të ridizajnojë strukturën e saj në harmoni me projektin e një mbrojtjeje të përbashkët të 27 anëtarëve të BE-së, e cila me druajtje po fillon të hedhë hapat e saj të parë. Mund të imagjinohet edhe një NATO, e cila përveç që ka detyrën e mbrojtjes së përbashkët të 32 anëtarëve, ka një gjeometri të ndryshueshme. Komponenti i përbërë nga 27 anëtarët e Bashkimit mund t'i japë vetes detyra më të gjera në zonat e Mesdheut, Lindjes së Mesme dhe Afrikës në mbështetje të një politike të jashtme të dëshirueshme evropiane që nuk ka ekzistuar ende.
Me pak fjalë, NATO u rilind pas luftës në Ukrainë, por ajo duhet të jetë më ambicioze dhe të investojë më shumë në komunikimin korrekt të historisë, identitetit dhe misionit të saj.
Italian 
Albanian 
English